Pottenkijken bij... Angela Bransen

‘’Als kind kwam ik vaak in de weekends in Zeist. Dan gingen we lekker wandelen in het bos, bij het hertenkamp.’’ De in Utrecht geboren en getogen Angela Bransen is blij dat ze nu zelf in Zeist woont, in nieuw Kerckebosch en dus vlakbij die hertjes uit haar jeugd. De centrale ligging, het groene karakter en het feit dat Zeist op veel fronten voorop loopt maken haar trots, al pleit ze ook voor steviger keuzes, met het oog op de toekomst.

Zeist - Een fulltime baan bij Zorgverzekeraars Nederland, een volle agenda als vicefractievoorzitter. Het wordt een afspraak op zaterdagmorgen in Lokaal Victoria. Ze combineert de kennis die ze op haar werk opdoet met haar portefeuille in de raad, en wil daarom toch een waarschuwing laten horen, nu de overheveling van de zorg van het Rijk naar de gemeenten een feit is. ‘’Het zou eenvoudiger moeten worden. Pas nou op: voor je het weet regelen we alles weer dicht. Het is niet zo dat de zorg pas sinds 2015 wordt geregeld; het leveren van zorg gaat veel verder terug. De raad heeft een controlerende taak. Het risico zie ik in de wijze waarop je die taak kan invullen. Ik zet mij in voor het sturen op hoofdlijnen en wil ruimte geven aan de mensen die het dag in dag uit moeten doen.’’

Gebruik ervaringen

Ze pleit ervoor om het wiel niet opnieuw te gaan uitvinden, maar gebruik te maken van ervaringen die zijn opgedaan voor de overheveling van zorg naar gemeenten. ‘’Ik wil verre blijven van die beheerscultuur. Verzin als raad dus geen aanvullende spreadsheets, maar kijk bijvoorbeeld naar de kwaliteit van leven van de inwoners van Zeist’’

Zichzelf ziet ze als ‘’beslist geen vergadertijger. Papier doet me niet zoveel. Ik wil de praktijk ervaren. In dat kader ben ik bijvoorbeeld een dag op pad geweest met een wijkverpleegkundige.’’

Middensegment

Zij vindt dat Zeist het op veel vlakken heel goed doet. Maar ze ziet ook een aantal punten waar verbetering mogelijk en nodig is.

‘’Zeist zou zich moeten inspannen om meer woningbouw in het middensegment mogelijk te maken. Als ik mensen uit mijn studietijd tegenkom, en vertel dat ik in Zeist woon, hoor ik altijd verhalen dat ze dat ook wel zouden willen. Maar kopen is vaak onmogelijk. Ik heb veel geluk gehad. Het project waar ik woon bestaat uit 23 woningen; ik ben ingeloot, maar er waren honderden belangstellenden.’’

Keuzes maken

Bransen wil dat Zeist stevigere keuzes maakt. ‘’Waar is Zeist sterk in, wie willen wij zijn en wat hebben wij te bieden? We moeten meer over de gemeentelijke grenzen heen kijken.’’

De sfeer in de gemeenteraad noemt ze bijzonder constructief. ‘’We kunnen van mening verschillen, maar zoeken met elkaar naar goede oplossingen, in goede sfeer en dat is essentieel. Ik vind het ook helemaal niet erg om mijn mening bij te stellen, als daar aanleiding toe is. Het gaat er vooral om dat je luistert, leert en de best mogelijke keuzes durft te maken.’’

Nummer 6 van de VVD

Toen Angela Bransen in 2009 naar Zeist verhuisde, bezocht ze de ledenvergadering van de VVD. ‘’Ik heb een heel sterke drive om mee te doen.’’ Ze trad toe tot het bestuur van de plaatselijke VVD, kwam op de lijst en is nu vice-fractievoorzitter. Hoe ze bij de VVD terechtkwam? ‘’Die eigen verantwoordelijkheid. De VVD, dat is gewoon wie ik ben.’’

Hokjesdenken

Bransen is er open over: toen ze 9 jaar was is bij haar Diabetes type I vastgesteld. ‘’Ik kan geen stewardess worden en bij de politie is moeilijk. Maar verder kan ik vooral heel veel dingen wél. Het raakt me echt, om te worden beoordeeld op het feit dat ik iets heb. Ik ben ontzettend allergisch voor hokjesdenken. Stop daarmee.’’