Margriet bekijkt het: Verwenmiddag voor mantelzorgers

Bunnik - In november wordt stilgestaan bij het werk dat vele mantelzorgers dag in dag uit verrichten. De gemeente Bunnik pakte dit jaar flink uit met een verwenmiddag bij Samaya in Werkhoven. In het prachtige voormalige klooster werd iedereen gastvrij onthaald.

Op de plaats waar eens een hek de kapel in twee delen scheidde zit nu een oudere heer genaamd Kees, die dagelijks wordt bijgestaan door zijn drukbezette dochter Astrid. ‘’Je zou het eens wat rustiger aan moeten doen,’’ zegt Kees welgemeend tegen Astrid. Die probeert aan te geven dat ze het inderdaad wel eens wat rustiger aan wil doen, maar dat dringt niet helemaal door bij vader Kees. Ook een telefoongesprek met broer Marcel in Spanje, die in de verte sterk doet denken aan burgemeester Oostendorp, levert niet meteen een oplossing. Na dit herkenbare toneelstuk krijgt het publiek het zelf druk met verwend worden.

Een gouden ‘S’

Mantelzorgers, dat suggereert mensen met een wapperende mantel, eventueel met een gouden ‘S’ in een blauwe driehoek op de borst. Maar alle mensen die hier rondlopen zien er uit als doorsnee inwoners van de gemeente Bunnik.

Rollator of rolstoel

Van de meeste mensen met een rollator of rolstoel kun je aannemen dat dat de ‘mantelzorgontvangers’ zijn, maar verder dan die aanwijzingen gaat het qua uiterlijke kenmerken het niet.

Wijnproeverij

Bij de wijnproeverij zit een meneer aan de kant in een vrolijke blauwe trui, naast hem staat zijn rollator. Op de vraag ‘Heeft al u een lekker wijntje geproefd?” is het antwoord is verrassend genoeg: “Nee, want ik moet nog rijden!” Zijn vrouw is zijn mantelzorger, maar hij is haar chauffeur. Een mooi voorbeeld van dat mantelzorg krijgen niet meteen betekent dat je zelf niets meer te bieden hebt. En niet iedereen is mantelzorger van een volwassene.

Zoon met beperking

Marlolein is mantelzorger van haar zoon die een beperking heeft, maar ze moest wel een drempel over om zich zo te noemen. “Als ouders zorg je sowieso voor je kind. Maar dit kind heeft meer zorg nodig dan mijn andere kinderen.’

Organisatie springt bij

Voor sommige bezoekers die met hun ‘zorgontvanger’ zijn gekomen gaat het mantelzorgen vanmiddag gewoon door, maar waar ze kunnen springen de mensen van de organisatie in.

Genieten en opladen

In de filmzaal kan iedereen blijven zitten en lopen de mensen van de organisatie af en aan met koffie, thee, koekjes en zelfs popcorn.

Tijdens alle activiteiten ontstaan gesprekken tussen de gasten onderling, maar ook tussen gasten en verwennend personeel. Veel mantelzorgers kampen zelf ook met ernstige gezondheidsklachten, maar een alternatief is niet altijd een-twee-drie voorhanden.

De mantelzorgmiddag werd mogelijk gemaakt door de belangeloze inzet van een aantal ondernemers uit Werkhoven, Odijk en Bunnik. Daarnaast ontvangen mantelzorgers die bij de gemeente staan geregistreerd ook een ‘mantelzorgcompliment’.

Even zoeken

Het is soms even zoeken naar de juiste kamers voor de activiteiten. “Het is eigenlijk ook een puzzeltocht” concludeert iemand lachend. Bij de wisseling van de programmaonderdelen zit de gang verstopt, maar niemand stoort zich daar aan. De geur van etherische olie vermengd met aceton drijft de gang in. In de kamers ‘Roos’ en ‘Meidoorn’ worden gasten getrakteerd op een handmassage en een manicure. “Moet je voelen, zo zacht” zegt een blije mevrouw terwijl ze haar hand uitsteekt. In de ‘Lijsterbes’ staan drie fysiotherapeuten klaar voor een ontspannende stoelmassage. In een zijkamertje ligt iemand tot haar neus warm ingepakt heerlijk weg te soezen op een zacht zoemende massagemat. “Dit is een heerlijke middag. Morgen trek ik die mantel weer aan.”

Margriet Hunse brengt in deze rubriek elke week verslag uit van een bijeenkomst in Bunnik, Odijk of Werkhoven.