Zingen en decorbouw bij opera

De koorleden van muziektheater vereniging Poly Hymnia werken aan de uitvoering van ‘De parelvissers’. Bij de productie van een opera komt heel veel kijken. Robert Schliessler vertelt over zang, decorbouw en samenwerking bij de vereniging.

door Ellis Plokker

Austerlitz - Robert Schliessler is zanger, decorbouwer en bestuurslid bij Muziektheater Vereniging Poly Hymnia. Deze vereniging brengt op 28 en 29 januari ‘De parelvissers’ van Bizet in theater Figi. Robert is enthousiast over het zingen bij de vereniging: ,,Het leuke van Poly Hymnia is dat we samenwerken met professionals. De koorleden zijn amateurs, maar de dirigent, de regisseur, de orkestleden en de vier zangers die in deze productie de hoofdrollen vertolken, zijn professionals. Daar leer ik enorm veel van.” In het koor zingen ook projectleden, dat zijn zangers die een paar maanden per jaar meezingen voor de uitvoering van de opera. 

Het koor heeft nieuwe, mannelijke zangers nodig en is ook op zoek naar leden die willen helpen bij het maken van het decor, het maken van de kledingstukken en die mee willen draaien in de bar. Robert verbaast zich erover dat zo weinig jongeren, vooral mannen, in een koor willen zingen. ,,Blijkbaar bestaan er rollenpatronen in wat mannen en vrouwen doen bij zo’n opera. Het groepje dat zich nu bezig houdt met decorbouw bestaat uit mannen, terwijl in de filmwereld juist veel vrouwen artdirector zijn.” 

Voor Robert is de combinatie van muziek maken, bewegen en de samenwerking met de professionele zangers, regisseur en dirigent uniek voor muziektheater: ,,Eigenlijk is er weinig verschil met zingen in een musical. Wat anders is, is dat de professionele zangers hun hele lichaam gebruiken. Zo bereiken ze met hun zang de laatste rijen in het publiek. Dat vereist heel veel techniek, professionele zangers blijven hun hele leven iedere dag daaraan werken.” Om te zingen in het koor van deze muziekvereniging is dat niet nodig, maar je moet wel de tekst uit je hoofd kunnen leren. 

Het verhaal van ‘De parelvissers’ speelt zich af op Sri Lanka. Robert: ,,Onze regisseur geeft een eigentijdse draai aan deze opera. De parelvissers blijken een dubbele agenda te hebben. Opera werkt pas goed als alles samenkomt. De zang, de muziek, de dans en ook het decor. Je weet pas of je opera mooi vindt of niet, als je er een paar keer heen bent geweest.”

Voor de decorbouw vertelt de regisseur eerst wat ze wil. Robert: ,,Dan maken we schetsen, daaruit ontstaat een plan. Dat passen we steeds aan, het gaat een paar keer heen en terug naar de regisseur. Vervolgens gaan we bouwen. We zoeken nog een plaats waar we dat kunnen doen, bijvoorbeeld in een garage.” De pallets voor het decor liggen opgeslagen in Roberts tuin. Hij is zelf handig met het grovere werk. ,,Het kost maar twee of drie uur per week. Ik schat in dat we een paar zaterdagen gaan bouwen. Als je meehelpt, help je ook mee bij het opbouwen voor de voorstelling.”

Robert heeft op creatief gebied veel talenten. Hij begon met muziek maken toen hij heel jong was. Op zijn vierde schreef hij zijn eerste liedje. Later kreeg hij trompet- en zangles. Hij zong in een paar pop- en jazzbands. Na de kunstacademie zong hij bij Poly Hymnia en andere koren. Als klassiek zanger is hij een bariton, een mannenstem die tussen de bas en tenor inzit. Hij geniet heel erg van het zingen bij het muziektheater: ,,Samenwerken aan zo’n opera is ontzettend leuk! Na zo’n avond zingen kom ik thuis met heel veel energie. Je bent even helemaal uit je hoofd, je ontspant je en je bent er helemaal uit.” 

Van beroep is Robert filmmaker, hij maakte eerder onder andere een documentaire over acht vrouwen in acht Europese landen, die twintig waren op het moment van filmen. Hier wil hij over drie jaar een vervolg op maken, om te kijken hoe het dan met hen gaat. Hij vraagt zich af of hun dochters opgroeien met het besef dat ze alles kunnen worden wat ze willen, zonder de beperking van rollenpatronen voor mannen- en vrouwenberoepen. Ook is hij bezig met het schrijven van een boek over Vetje, een vrouwelijke watergeuzenkapitein die leefde in de tijd van Willem van Oranje.

De leden van Poly Hymnia hebben de afgelopen weken in een ruimte met alle ramen open gerepeteerd. Robert: ,,Het is ons een tijd gelukt om afstand te bewaren, maar als er vanaf volgende week meer mensen mee gaan zingen, lukt dat niet meer. We hebben afgesproken dat we er met z’n allen verantwoordelijk voor zijn dat we veilig werken, door bijvoorbeeld thuis te blijven bij klachten of een zelftest te doen. Zo hopen we te voorkomen dat we elkaar besmetten.” 

Robert hoopt dat hij met zijn enthousiasme voor het in een opera anderen kan inspireren. Hij probeert manieren te bedenken om meer jonge mensen te betrekken bij het maken van de opera. Dit schooljaar komen misschien studenten van de Vrije Hogeschool meezingen. Hij wil ook samen gaan werken met andere koren in de regio. Robert: ,,Iedereen die een keer mee wil komen zingen is op 13 en 20 september van harte welkom. We repeteren in de tuinzaal van Antropia, bij station Driebergen-Zeist.´´  
Aanmelden via de website is noodzakelijk: www.polyhymnia-zeist.nl