Mea Strijker stopt na 35 jaar: ‘Diversiteit maakt Zeist zo leuk’

ZEIST Mea Strijker stopt na 35 jaar als verloskundige in Zeist. Met haar zestig jaar is ze te jong om met pensioen te gaan, maar ze is toe aan een pauze om eens goed na te denken over de rest van haar werkzame leven. ,,Ik weet nog niet wat ik ga missen in de verloskunde, maar ik voel de behoefte om na te denken over de dingen die ik nog zou kunnen doen en dat lukt niet als ik blijf werken.’’

Mea is geboren in Singapore en kwam op het zevende jaar naar Zeist. ,,Mijn ouders wilden dat de kinderen in Nederland naar school zouden gaan, mijn vader vond een baan bij de Sola.’’ 

ROTTERDAMSE TANTE Ze studeerde voor jeugdwelzijnswerker en besloot na die studie door te leren voor verloskundige. ,,Ik zat op kamers bij mijn tante in Rotterdam; zij werkte als verloskundige en ik dacht: laat ik dát gaan doen.’’

VERLOSKUNDIGE PRAKTIJK In de verloskundige praktijk van Rineke Elsink en Hanneke Wijma was door het vertrek van juffrouw Hofland ruimte. Mea begon daar in 1987. ,,Mijn eerste bevalling was in het Lorentz Ziekenhuis, samen met dokter Anschutz. De eerste thuisbevalling die ik zelfstandig begeleidde, kan ik me ook nog herinneren, maar hoeveel bevallingen ik heb gedaan? Ik heb echt geen idee.’’

ECHOSCREENINGEN Haar werk veranderde enorm. ,,Het team is groter en het takenpakket is verbreed. We doen bijvoorbeeld alle echoscreeningen en plaatsen ook spiralen. Protocollen tellen zwaarder dan ervaringsjaren. En de mensen zijn veranderd. Zo is de bijdrage van de partner van de zwangere toegenomen. De verwachtingen ten aanzien van de zorg zijn veranderd. De vrouw wil meer controle en kiest vaker voor pijnbestrijding waardoor de bevalling in het ziekenhuis plaatsvindt.’’

VERSCHILLENDE CULTUREN Wat Mea al die jaren zo aansprak in het werk? ,,De enorme diversiteit van Zeist; al die verschillende culturen. Daarom is werken in Zeist zo leuk voor een verloskundige. Ik heb bevallingen gedaan bij vrouwen die geen woord Nederlands spraken; taal is niet altijd nodig om de ander te verstaan. Waar je komt staat de deur heel letterlijk voor je open. Je loopt zo door naar de slaapkamer, je komt heel dicht bij mensen. 

VERTROUWEN Ik ben nog steeds verbaasd over het vertrouwen dat je krijgt, je deelt een heel intense gebeurtenis. Je deelt tranen van blijdschap en tranen van verdriet. Verlieservaringen; vrouwen die keer op keer een miskraam krijgen en ongewild kinderloos blijven. Al die emoties, dat komt echt binnen.’’

LAATSTE SPREEKUUR Op donderdag 15 december houdt Mea haar laatste spreekuur in de Verloskundige praktijk Zeist. Dit bijzondere spreekuur houdt ze samen met haar dochter Lisa. Die is net als haar moeder verloskundige. Mea: ,,Kennelijk ben ik toch met de goede verhalen thuisgekomen, Lisa heeft eerst gestudeerd voor sociaal pedagogisch werker, maar het bleef knagen en nu werkt ze als verloskundige. Fantastisch vind ik dat.’’

Daarna? ,,Ik ga genieten van m’n kleinkinderen, met mijn man Frankrijk ontdekken. Ik wil mijn kennis van de Franse taal verbeteren. Me verdiepen in geschiedenis. Geen telefoon meer. Even rust; pauze. Een nulmeting om te ontdekken wat ik écht wil.’’

HERINNERINGEN Wie afscheid wil nemen van Mea kan een kaartje, een herinnering of foto opsturen naar Verloskundige Praktijk Zeist, De Clomp 1912, 3704 KS Zeist.