Joeri, Deniz, Natalia, Jos van Loozenoord en Liesbeth Raymakers.
Joeri, Deniz, Natalia, Jos van Loozenoord en Liesbeth Raymakers. Carolien Paasman

Oekraïens gezin vindt veilig thuis in Austerlitz

19 april 2022 om 06:43 Overig

AUSTERLITZ ,,Dankjewel.’’ Als je een klein uurtje met Natalia praat, valt dat Nederlandse woord vaak. De 36-jarige moeder van Deniz (4) en Joeri (9) is blij met haar bescheiden woning in de achtertuin van Liesbeth Raymakers en Afke Robroch in het buitengebied van Austerlitz. 

De Oekraïense mist haar man, haar huis in een kleine plaats bij Kiev, ze mist haar dagelijkse routines, maar ze is blij dat ze tussen haar oude en haar nieuwe leven even kan landen in Austerlitz. ,,Het gaat goed met de kinderen, ze zijn veilig,’’ zegt ze. De jongetjes blijven heel even bij hun moeder zitten en gaan daarna lekker spelen in de tuin. Via Facebook houdt Natalia contact met andere vluchtelingen uit Oekraïne en ze belt zo vaak als ze kan met haar man.

Dankjewel zeggen is niet leuk

Natalia checkt elk uur het nieuws op haar telefoon. ,,Het is bijna iedere keer huilen’’, vertelt Natalia’s schoonzuster die bij Jos van Loozenoord in Austerlitz logeert. Deze Oekraïense spreekt vloeiend Nederlands, woont in Italië, maar is tijdelijk hier zodat ze zich nuttig kan maken als tolk. ,,In Italië was ik machteloos, ik moest iets doen.’’

BOMMEN OP DE BUURFLAT Natalia en haar kinderen zijn met een bus van Christian Refugee Relief (CRF) naar Nederland gekomen. ,,Het was niet meer veilig. Ik ben met de kinderen lopend naar de grens gegaan en daarna in een Pools vluchtelingenkamp geweest.’’ Ze kende Nederland uit verhalen en wachtte tot er zestig mensen bij de bus van CRF waren die naar Nederland wilden. ,,Ik had nooit gedacht dat ik zou moeten vluchten. Ik kan het nog niet geloven. Oekraïne is een beschaafd en modern land, dit hadden we nooit kunnen bedenken. De flat naast onze flat is gebombardeerd. Of onze flat nog staat? Ik hoop het.’’ Ze is blij dat ze veilig is, met haar kinderen, maar heeft geen idee hoe het verder zal gaan. 

ANDERSTALIGE KINDEREN Eerst moeten de kinderen naar school. Vlakbij, in Austerlitz, raden deskundigen af. In Zeist en in Soest zijn scholen met een klas voor anderstalige kinderen en dat zou beter zijn. ,,Ik zit in dubio, deze week maak ik mijn keuze’’, zegt Natalia. Daarna wil ze werken als de kinderen op school zijn. ,,Ik ben professioneel kok.’’ Jos en Liesbeth bevestigen dat Natalia’s borsjt bijzonder goed is. ,,Ik ben bang om iets serieus te ondernemen. Ik ga eerst schoonmaken of ander eenvoudig werk doen. De kinderen zijn nog te klein om alleen thuis te blijven.’’

PAPIERWINKEL Jos van Loozenoord, tot een maand geleden raadslid in Zeist, begeleidt Natalia bij de instanties. Hij is met ze naar het gemeentehuis geweest zodat ze nu ingeschreven zijn in Austerlitz en hij ging met ze naar Den Haag. Natalia en haar zonen hebben namelijk geen paspoort bij zich en dat hebben ze nodig in Nederland, voor een burgerservicenummer. Dat hebben ze weer nodig om via de RSD recht te hebben op zestig euro per week. En voor de bankrekening die ze nodig hebben zodat de RSD dat leefgeld kan storten, want contant betalen is niet mogelijk. En ze hebben een BSN nodig voor hun ziektekostenverzekering, al helpen artsen en ziekenhuis vluchtelingen uit Oekraïne ook zonder dat ze over de juiste papieren beschikken, weet Liesbeth Raymakers. ,,Ze hebben nu een certificaat van de Oekraïense ambassade. Laten we hopen dat dat voldoende is om mee verder te gaan’’, zegt de optimistisch gestemde Van Loozenoord.

ONGEMAKKELIJK Natalia vindt het ongemakkelijk dat ze niet zelf boodschappen kan doen voordat de administratie goed is geregeld. ,,De kinderen zijn hier zonder jasjes gekomen. We hadden niets. Nu hebben we mooie kleren, we hebben fietsen. Maar hoe kan ik zelfstandig de kinderen eten geven. Dankjewel zeggen is niet leuk.’’

Raymakers deelt een herinnering aan een vakantie in Afrika, toen ze vast kwam te zitten in een heel arm dorp en daar drie dagen lang liefdevol werd opgevangen. ,,Dat wat ik daar vond, geef ik nu door,’’ probeert ze Natalia’s ongemak weg te nemen. 

Natalia herhaalt nog eens hoe dankbaar ze is, met de gastvrije ontvangst in de achtertuin van Raymakers. Of er iets beter zou kunnen, in de opvang van vluchtelingen uit Oekraïne? Natalia zou ermee geholpen zijn als de gemeente Zeist informatie over scholen en gemeentelijke diensten in het Oekraïens op de website zou zetten. Er is een website (refugeehelp.nl) die mensen wegwijs maakt in Nederland, maar elke gemeente organiseert hulp op eigen wijze. Het zou voor Natalia verschil maken als ze die informatie ook zelfstandig zou kunnen opzoeken.

Of er nog iets is wat we voor haar kunnen doen? De NAVO zou het luchtruim boven Oekraïne moeten sluiten. ,,Dat zou enorm helpen tegen de bommen.’’

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie