Bernard Uiling viert honderdste verjaardag in Zeist

ZEIST Bernard Uiling is op 3 april 1922 geboren. Een eeuw later viert hij zijn verjaardag in aanwezigheid van kinderen, klein- en achterkleinkinderen met een etentje in de Azijnmakerij. In zijn woning in hartje Zeist kijkt de honderdjarige terug.

door Carolien Paasman

Uiling behoort tot de laatste Engelandvaarders, mannen en vrouwen die zich tijdens de Tweede Wereldoorlog bij het geallieerde verzet hadden aangesloten en meevochten om Nederland te bevrijden. Hij was boordnavigator bij de RAF, de luchtmacht van het Verenigd Koninkrijk. Vijf jaar geleden was de laatste reünie in aanwezigheid van Prinses Beatrix. Een ingelijste foto van die ontmoeting hangt aan de muur.

OP AUDIËNTIE BIJ KONINGIN WILHELMINA Uiling komt uit Beverwijk. Hij doorliep voor de oorlog de HBS en ging werken als stuurmansleerling. Via zijn moeders broer Guus Fikkert kwam Uiling in contact met het verzet. Beroepsmilitair Fikkert was officier bij de inlichtingendienst en was met een deel van de regering naar Engeland gegaan. Uiling bracht voor Fikkert documenten naar Zweden en verstuurde die van daaruit verder door, tot hij in november 1942 werd opgepakt. Hij zou de Zweedse neutraliteit in gevaar brengen en moest de gevangenis in. Nadat hij zijn straf in Stockholm had uitgezeten vluchtte hij naar Engeland in een postvliegtuigje. 

Uiling was officieel geregistreerd en aangemeld bij de Nederlandse regering in ballingschap en bewaart goede herinneringen aan ontmoetingen met koningin Wilhelmina. ,,Ik ken kende haar redelijk goed en heb wel met haar geschuild als het luchtalarm ging omdat de Duitsers hun pijlen op Londen richtten.’’ Met pijlen bedoelt Uiling de V1 en V2-bommenwerpers. 

GRATIS REIZEN Na de oorlog keerde Uiling het leger de rug toe. ,,De eerste parade met Bernhard was mooi. Mijn ouders waren uitgenodigd en kregen gratis reizen met de trein zodat ze er bij konden zijn.’’

Hij startte met zijn vader een handel in grafische artikelen en machines voor de grafische industrie, trouwde en verhuisde in 1956 met zijn ouders, de oudste drie kinderen en het bedrijf van Beverwijk naar een groot pand aan de Verlengde Slotlaan. Het echtpaar kreeg vijf kinderen. De oudste zoon is overleden. Inmiddels zijn er tien kleinkinderen en twaalf achterkleinkinderen.

Tot zijn pensionering was de voormalig Uiling directeur van het bedrijf. Ook had hij als oud-Engelandvaarder regelmatig ontmoetingen met leden van ons Koningshuis. ,,Juliana en Bernhard en later ook Beatrix hadden veel belangstelling voor de veteranen.’’ Hij is trots op zijn Verzetskruis.

BRIDGE BIJ HESTIA Hij had liefhebberij in zeilen, luisteren naar jazzmuziek  en bridgen bij Hestia. ,,De laatste jaren zijn moeilijk,’’ zegt Uiling, terwijl de bloemen van zijn honderdste verjaardag in de kamer staan. Door complicaties na een gebroken been en heup zit hij sinds zijn 95e levensjaar in een rolstoel. Echtgenote Anneke leed aan de ziekte van Alzheimer en is in januari van dit jaar op 94-jarige leeftijd overleden. Zij bracht haar laatste jaren door in een verzorgingshuis, gescheiden van haar man.

Uiling leest dagelijks het Financieel Dagblad en De Telegraaf. Hij geniet van een ritje over de Slotlaan en een glas wijn op een terras, maar: ,,het is niet gemakkelijk om zo oud te zijn.’’