Marion Bloem, schrijfster, kunstenares en filmmaakster.
Marion Bloem, schrijfster, kunstenares en filmmaakster. Ivan Wolffers

Marion Bloem kijkt terug op jeugd: Meisjes uit het dorp

6 oktober 2022 om 22:01 Achtergrond

BOSCH EN DUIN Schrijven is het werk van een kluizenaar. Toch voelt schrijfster Marion Bloem zich verbonden met haar buurt, waar ze inmiddels 28 jaar samen met haar partner Ivan Wolffers woont. Zeist kent ze al van jongs af aan. Als dochter van een Indische militair groeide ze op in Soesterberg, waar haar ouders na hun vlucht uit Indonesië in 1950, na vele pensions terechtkwamen. Haar jubileumroman ‘Meisjes uit het dorp’ is gebaseerd op haar jeugd in deze kleine gemeenschap vol postkoloniale problematiek. Als zeventigjarige schrijft ze het boek dat ze toen had willen lezen.

door Carol Dohmen

Het leven van Bloem is druk, erg druk. Dit jaar staat in het teken van haar 50-jarig jubileum, vol interviews, optredens en het afronden van haar nieuwe roman. Tegelijkertijd neemt de zorg voor haar partner, die ernstig ziek is, toe. Toch weet ze van geen wijken. Bloem, beslist: ,,Geen sprake van dat ik de zorg voor Ivan uit handen geef. Het is zwaar, maar ik ben dankbaar dat we samen zijn. En natuurlijk schrijf ik door aan mijn boek. Geen pauze. Leven en schrijven zijn altijd met elkaar verweven.”

DYNAMIEK VAN HET ANDERS ZIJN Haar nieuwe roman ‘Meisjes uit het dorp’ komt uit in januari 2023, exact 40 jaar na het verschijnen van haar debuutroman ‘Geen gewoon Indisch meisje’. Bloem: ,,Een bijzonder moment. Dit is het boek dat ik als meisje graag gelezen had. Maar om het hoofdthema, het doorgeven van onverwerkte trauma’s op de volgende generatie, op deze manier vorm te geven heb ik moeten leven. Mensen ontmoeten, persoonlijke ervaringen opdoen, de dynamiek van het anders zijn en leven met trauma’s voelen en doorzien.”

THUISGEVOEL Bloem en Wolffers kochten hun huis in Bosch en Duin 28 jaar geleden. ,,Ivan wilde hier eerst niet wonen en had allerlei gekke eisen. Ruimte voor een bibliotheek, een oprijlaan en we moesten het kunnen betalen.” Grijnzend: ,,Dat huis vond ik hier. Ivan kwam bij de bezichtiging niet eens uit de auto, hij keek alleen naar de oprit en de plek.” De eerste jaren waren ze veel op reis. Dat is nu anders. ,,Ik ben op deze plek tot rust gekomen. Het is ons paradijsje. De omgeving is toch prachtig? Je voelt het effect van de natuur.”

DREIGING Corona zorgde voor meer verbinding met de buurt. ,,Wij wandelden veel en ineens was het veel drukker in het bos. Je kwam je buren vaker tegen dan daarvoor. Er was dat gevoel van gemeenschappelijke dreiging. Ik zag lokale ondernemers vechten voor hun bestaan. Het deed allemaal iets met mij, ik ging meer openstaan voor de buurt. Daardoor leerde ik de waarde van de gemeenschap zien en waarderen. Het is een soort familie geworden.”

PRIORITEIT Bloem verloor de afgelopen jaren verschillende familieleden. Ze merkt hoe de zorg steeds verder afkalft. ,,Toen mijn ouders en zus ziek werden, kwam er nog iemand helpen. Het baart me zorgen. Ik praat er met Ivan over. We zien hoe eigenbelang overheerst, kijk naar het klimaat. Daar wil ik over schrijven. Maar ik moet prioriteiten stellen. Zorgen voor Ivan en mijn boek.” ‘Meisjes uit het dorp’ verschijnt bij Singel uitgeverijen.

Naschrift redactie De Nieuwsbode: Vrijdagmorgen 7 oktober is schrijver, hoogleraar en gezondheidsactivist Ivan Wolffers op 74-jarige leeftijd overleden. Hij had al bijna twintig jaar prostaatkanker. Deze ochtend is hij, omringd door zijn naasten, gestorven, zo meldde zijn uitgeverij De Arbeiderspers. De redactie wenst de nabestaanden veel sterkte met hun grote verlies.

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie