Echtpaar Jan en Jopie Poulich uit Zeist viert diamanten bruiloft

ZEIST Op 1 juni 1962 regende het de hele morgen, maar ‘s middags brak de zon door. Jopie Poulich-van Zanten (78) weet het nog precies. ,,Om 13.30 uur zouden we trouwen in het gemeentehuis op Het Rond en dan wil je de zon.’’ Samen met haar Jan (80) had ze een prachtige trouwdag.

NICOLAAS BEETSLAANSCHOOL Jan en Jopie Poulich zijn allebei geboren en getogen in Zeist. Jan groeide op aan de Van der Heijdenlaan en ging naar de school aan die straat, Jopie woonde op de Oude Arnhemseweg en bezocht de Nicolaas Beetslaanschool. Vlakbij elkaar, maar ze leerden elkaar pas kennen in hun late tienertijd, bij het duivenhok van Jopies vader en broer. 

DRIE KLEINKINDEREN Jan werkte sinds zijn veertiende als metselaar, Jopie was een jaar later begonnen in de huishouding. Ze konden inwonen bij de ouders van Jan en daar werd hun zoon geboren. Later kwam er nog een dochter en inmiddels zijn er ook drie kleinkinderen.

ERNSTIG ONGELUK ,,De eerste jaren waren niet gemakkelijk. Jan zat in de auto met zijn beste vriend en raakte betrokken bij een treinongeluk in Hattemerbroek. Zijn vriend was op slag dood, Jan heeft drie weken in coma gelegen. Onze oudste werd geboren met een vernauwing in zijn maag en moest lang in het ziekenhuis blijven. Het was die heel strenge winter van 1962 op ‘63. Ik moest lopend op bezoek bij de kleine. Die mocht ik zes keer op een dag zien als ik hem zelf voedde en dat deed ik dus maar, want vroeger waren ze niet gemakkelijk in het ziekenhuis. Jan lag toen in het ziekenhuis in Zwolle.’’ 

AMANDELHOF Jan herstelde wonderwel en ,,mijn zoon heeft er ook niets aan overgehouden’’, zegt de bruid. Ze pakten hun leven weer op, vonden een huis aan de Krugerlaan en kregen een dochter. ,,Toen die anderhalf was, stierf mijn zusje. We hebben een van haar dochters in huis gehad en daar hebben we nog steeds een goede band mee.’’ Meneer en mevrouw wonen in Amandelhof; het nichtje waar ze voor zorgden werkt daar. ,,Mooi, hè.’’

TAXICHAUFFEUR Meneer werd op een gegeven moment afgekeurd voor de bouw en werkte daarna onder meer als huismeester en als taxichauffeur bij Van Woersem. Mevrouw werkte in de horeca, bij Bert van Soest in De Twaalf Ambachten en 25 jaar lang bij Snackbar van Barneveld aan de Slotlaan. Ze hadden allebei veel liefhebberijen. 

SHANTYVROUWENKOOR ,,Ik speelde accordeon en heb in een bandje gezongen. Tot voor de corona zong ik nog bij Shantyvrouwenkoor Zeist. Vroeger deed ik aan stijldansen bij Rettichini, ik had een gouden ster. Dat deed ik niet samen met mijn man, want die heeft twee linkerbenen.’’ Bij Arma gaf ze zwemles.

DUIVENSPORT ,,Ik heb altijd duiven gehad’’, vertelt meneer. ,,Er waren toen zes verenigingen in Zeist en nu zijn er nog maar twee.’’ Met zijn duiven won hij veel prijzen. Inmiddels zet zijn zoon de duivenhobby voort met een vriend. Elke zaterdag haalt zoonlief zijn vader op om samen naar de duiven te kijken. 

KLAVERJASSEN De duivensport is niet de enige hobby die meneer bekers opleverde. Met klaverjassen schopte hij het zelfs tot kampioen van de kring. 

Tegenwoordig genieten Jan en Jopie vooral van alle aandacht van hun kinderen. ,,Onze zoon loopt elke dag even binnen en met corona ook; toen maakte hij elke dag een praatje door het raam. Onze dochter komt een paar keer per week en we hoeven maar te bellen of ze staat hier.’’

Het diamanten huwelijk vieren ze binnenkort met vrienden en familie bij De Biltsche Hoek.