Cox Koppenol heeft groot kleurgevoel

Cox Koppenol heeft nog één tekeningetje dat ze maakte op zesjarige leeftijd. Het is haar dierbaar. ,,Wellicht zat het er toen al in. Maar het was net na de oorlog en mensen hadden wel iets anders aan hun hoofd. Ik heb mulo gedaan, maar was niet zo’n ster in rekenen, dus ik ging een vak leren. Ik werd kapster. Toen ik zo’n jaar of zestien, zeventien was had ik al mijn diploma’s. Ik was al snel cheffin, deed ook aan wedstrijden mee. Ik zag vaak meteen het kapsel dat bij iemand hoorde.”

door Adriënne Nijssen

Zeist - Cox trouwde, kreeg kinderen en leefde haar leven. Haar kinderen hadden vriendjes en vriendinnetjes en een van hen kon erg mooi tekenen. ,,We raakten in gesprek en zij vond dat ik moest gaan aquarelleren. Dat was toen erg in. Ik nam privélessen, ik had nog nooit getekend of geschilderd, maar ik had wel een groot kleurgevoel. Toen ik op les ging, zette de docent een hoed neer, die moest ik natekenen. Ze wist zeker dat ik het meer gedaan had, daarna zette ze een bloemstuk neer, daar moest ik een aquarel van maken. En weer kreeg ik hetzelfde verhaal van haar te horen.”

Een jaar later ging Cox naar De Nieuwe Akademie in Utrecht, nu Kunstacademie Utrecht Deeltijd. ,,Het was ook toen deeltijd, alleen op zaterdag. Ik hoefde geen aquarellen te laten zien, ik moest met grote kwasten gaan werken. En uiteraard kleintjes erbij. De opleiding duurde vier jaar en die heb ik afgemaakt. Daarnaast deed ik ook experimentele vormgeving.”

VRAAG NAAR WERK

Terwijl Cox nog bezig was op de academie vroegen galeries al om werk van haar. ,,Ik was daar best bang voor, ik gaf het liever weg. Galerie Beeldman in Naarden, die inmiddels niet meer bestaat, nam mijn eerste werk aan. Op de academie moest je elke zaterdag veel werk inleveren, dat tempo heb ik ook daarna altijd aangehouden. 

Ik heb veertig jaar dag in dag uit gewerkt. Met olieverf, met acrylverf, met waterverf en gemengde technieken. Ik had exposities in Amersfoort, Amsterdam, Bussum, Den Dolder, Driebergen, Houten, Lithoijen, Naarden, Oegstgeest, Rotterdam, Utrecht, Wijk bij Duurstede en uiteraard Zeist. Mijn eerste expositie was in het oude station van Houten. Daar werd vooral modern werk geëxposeerd.”

FIGURATIEF EN ABSTRACT

Cox werkt meestal iets in haar hoofd uit. ,,Ik zet een bloemstuk op tafel en vind ik dat mooi, dan schilder ik een bloemstuk. Loop ik in het bos dan schilder ik een boom. Ik schilder zowel figuratief als abstract. Ik heb altijd inspiratie. Soms maak ik een groot werk, soms een klein werk. Er gaat geen dag voorbij dat ik de kwast niet oppak. Als we op vakantie gaan, ben ik blij als ik weer thuis ben, want dan kan ik weer naar mijn atelier. Ik kan snel schilderen, soms ben ik met zes werken tegelijk bezig en maak die in korte tijd.”

Tegenwoordig maakt Cox ook pentekeningen, terwijl ze dacht dat ze dat niet kon. ,,Onlangs exposeerde ik daar voor het eerst mee bij P’Arts in Den Dolder. Dat was best spannend.”

Veel mensen zijn weg van haar werk. maar Cox voelt zich nog altijd een amateur. Dat belet haar niet om nog lang door te willen gaan.