Bas de Waal lekker in zijn vel bij DOSC

DEN DOLDER Bas de Waal (21) hopte van voetbalclub naar voetbalclub, maar hervond via Amerika en Jonathan zijn plezier bij DOSC in Den Dolder. De aanvaller kreeg bij zijn nieuwe club meteen vertrouwen. ,,Het voelt als een warm bad.”

door Stan Bos

Tegen het einde van het gesprek in de DOSC-kantine doet Bas de Waal een ontboezeming. ,,Ik ben een werkpaard, loop eigenlijk overal en nergens. Ik moet het hebben van keihard werken”, zegt de 21-jarige aanvaller van de derdeklasser uit Den Dolder, die bij DOSC zijn voetbalplezier hervond. ,,Plezier is mijn eerste doel. Ik wil niet op dinsdag- en donderdagavond en op zaterdag chagrijnig thuiskomen. Ik wil heel graag, maar eerst moet ik het hier laten zien.”

JONGENSBOEK De voetballoopbaan van De Waal, geboren in Vlissingen, leest in eerste instantie als een jongensboek. Begonnen bij Walcheren, JVOZ, opgepikt door de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam, Kloetinge, Salem University in Amerika, Hercules O21, het Zeister Jonathan en nu DOSC. Ooit droomde hij van een rol als profvoetballer. In Amerika beleefde De Waal in West-Virginia een geweldige tijd bij Salem University, maar de pandemie voerde hem vervroegd terug.
Hij kreeg onderdak bij het Utrechtse Hercules O21, waar hij niet altijd aan spelen toekwam, maar met het team wel tegen MVV, Cambuur en FC Dordrecht speelde. In Utrecht kreeg de helft van het team na het seizoen te horen dat er een sterke lichting aankwam. De Waal had weinig trek om als vijfde aanvaller te fungeren en verkaste naar Jonathan.

KLAP Ook in zijn woonplaats Zeist kwam hij praktisch niet aan voetballen toe. ,,Ik mocht blij zijn als ik de laatste tien minuten speelde. Dat was best wel een klap, zeker omdat ik bij Hercules ook weinig minuten maakte en het avontuur in Amerika vroeg stopte. Het plezier was gelijk weg.”
Door een gesprek met Jarno Akkerman van DOSC ging het heilige vuur toch weer branden, al was De Waal in eerste instantie terughoudend. Mooie verhalen had de student accountancy genoeg gehoord en echt lekker in zijn vel zat hij niet. ,,Ik voelde hier wel meteen vertrouwen. In de competitie sta ik vrijwel altijd in de basis. Het plezier is terug, we hebben een leuke groep. Het voelt als een warm bad. Iedereen geeft me het gevoel dat ik welkom ben. Mensen praten tegen me, terwijl ik helemaal niet weet wie zij zijn. Maar allemaal met goede intenties.”
In Den Dolder doet De Waal na jaren van stilstand eindelijk wedstrijdritme op. Hij legt de lat hoog voor zichzelf. ,,Het is niet snel goed. Ik heb tot nu toe pas één keer gescoord, maar heb wel een paar penalty’s en vrije trappen veroorzaakt die erin gingen.”

ZEELAND Met zijn Duitse vriendin die hij in Amerika ontmoette heeft hij zich gesetteld in Zeist. Of hij ooit terugkeert naar zijn roots in Zeeland? ,,Geen idee. Ooit was ik de jongen die naar Sparta ging, maar het niet liet zien aan het grote publiek in Zeeland. Misschien gebeurt dat nog eens, maar daar zijn op dit moment geen plannen voor.”