Dohmen draaft door: Bèèèh

Afgelopen weekend leerde ik van alles over schapen tijdens een evenement met de toepasselijke naam ‘Dag van het schaap’. Sommige mensen verstaan de kunst om dingen niet ingewikkelder te maken dan nodig.

Ik zag meer schapenrassen dan ik voor mogelijk hield, waaronder het Brilschaap, het Bonte Schaap, de Dassenkop en de Zwartbles. Die schapen heten zoals ze eruitzien, behalve de Zwartbles, want die heeft een witte bles. 

Schapenmensen lijken me prettig volk, niet moeilijk doen als het ook makkelijk kan. Uitzonderingen bevestigen, net als overal, in de schapenwereld de regel. Janine, de Limburgse schapenboerin van het programma ‘Boer zoekt vrouw’ dreef de kijker (en zichzelf) tot wanhoop door eindeloos moeilijk en ingewikkeld te doen over het kiezen van de perfecte partner. Uiteindelijk, na veel getob, koos ze voor Sander, de man waarvan we allemaal (inclusief hijzelf) al lang wisten dat hij het moest worden. U raadt het al, Janine en Sander waren de absolute trekpleister op de Dag van het schaap. Op de Veluwe – daar vond het evenement plaats – was het even vrede op aarde, daar tussen de schapen en de liefde.

Het weekend verliep iets minder vredig voor onze landelijke herder. Onze premier, die het al 10 jaar vierkant vertikt zich te laten verblinden door iets ordinairs als een visie, raakte verstrikt in een vooralsnog uitzichtloze tweespalt binnen de gelederen. Waar ging het mis? Ook wanneer u geen schapenboer bent, zal het u niet zijn ontgaan dat zijn collega en partijgenoot, de minister van Natuur en Stikstof, vorige week een plan heeft gepresenteerd waar – om het voorzichtig uit te drukken – de boeren niet zo blij mee zijn. Kort en goed komt het erop neer dat we onze stikstofproblemen gaan oplossen door een draconische vermindering van de veestapel. Minder koeien, minder varkens, minder kippen en ongetwijfeld ook minder schapen. Brillie, Bontje, Dasje en Zwartje hebben nog één keer geschitterd op de Dag van het schaap, maar hun toekomst is ongewis en dat ligt niet alleen aan de komst van de wolf.

Natuurlijk vlogen de boeren in de gordijnen. Maar waar de minister niet op had gerekend was dat de helft van haar eigen partijleden tijdens een congres in – best ironisch – Halfweg het voorstel steunde dat de landelijke fractie tegen het plan in verzet moet komen. 51% vindt dat het plan weg moet. De minister is door haar eigen partijgenoten geknipt en geschoren. Aan Mark Rutte de twijfelachtige eer voor deze situatie een list te verzinnen. Ik ga alvast de stelling aan dat er een wollig geformuleerd verhaal komt, waar niemand een touw aan kan vastknopen.

Hoewel ik sterk voorstander ben van een andere manier van dieren houden dan veel boeren in Nederland praktiseren, vind ik de manier waarop de oplossing van het stikstofprobleem wordt aangepakt te simpel. Eerst de veestapel reduceren, dan bouwen en bedrijven ontwikkelen en dan eens gaan kijken wat we met Schiphol en de zware industrie doen. Ik ben dan ook van plan een schaap te kopen, twee zelfs. Ik heb een overdaad aan gras en een hekel aan maaien. En zeg nou zelf, waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan? Bèèèh.

Carol Dohmen