Dohmen draaft door: Schiet

Wat een week hebben we achter de rug. Het schiet wel, maar niet echt op met de vrede op aarde. Overal werd geschoten: in Japan op oud-premier Abe, in Johannesburg op willekeurige bezoekers van een bar, in het centrum van Groningen op drie mannen en in Heerenveen op een jonge boerenzoon die op de trekker van zijn vader een demonstratie bijwoonde. 

Nu wordt er wereldwijd elke dag op allerlei plekken wel op iemand geschoten, maar dit waren de voorvallen die het algoritme op mijn tijdlijn bleef uitspugen. Ze lieten me, elk om hun duistere reden, niet los. Net als de Nederlander die een maand geleden ging jagen in Duitsland en door zijn metgezel voor een wild zwijn werd aangezien. Hij overleefde zijn rol als aangeschoten wild, net als boerenzoon Jouke en twee van de drie mannen in Groningen, de anderen helaas niet. 

We leven volgens sommige deskundigen in een transitieperiode, nou wat mij betreft lijkt het meer op het Wilde Westen. Je bent je leven niet zeker, de kogels vliegen in het rond.

Gelukkig waren er de Oranje Leeuwinnen die voor wat welkome afleiding zorgden. Omdat ze hun Europese titel verdedigen in het land waar de premier zichzelf in de voet heeft geschoten, is het lastig om ze daar ter plekke aan te moedigen. Wie onlangs op Schiphol is geweest, kan uitleggen waarom. Beter blijf je thuis, als supporter. En wat, zo bedachten ze bij de KNVB, is er leuker voor iemand die niet op reis wil dan in eigen land kamperen? Op, jawel, heilige grond in Zeist. Voor één keer ben ik het – gedeeltelijk – eens met de KNVB: kamperen is hartstikke leuk! Ik zet zelf mijn tentje het liefst op in het voor mij heilige bos, zij openden de Camping van Oranje gewoon op hun eigen erf. 

Dus niet stiekem wildkamperen in de door hen zo begeerde extra hectares bos, nee, alles netjes op het eigen grasveld. Kamperende fans kunnen meedoen aan allerlei campingactiviteiten, barbecues en, wanneer de Leeuwinnen een wedstrijd spelen, meelopen in een Oranjemars. Ik moest heel even aan Noord-Ierland denken, maar het gaat hier gelukkig om een vreedzaam ritueel rondje rond de camping.

Van voetbal naar kamperen is het een kleine stap om weer bij de boeren uit te komen. De KNVB opent een camping, talloze boeren gingen hen voor. Oranje speelt het liefst op eigen bodem, een boer doet dat ook. Voetbalfans kunnen een feestje bouwen, maar soms loopt het uit de hand en slaan hooligans de hele boel aan gort. 

Een boerenfeestje, ik spreek uit ervaring, kan erg gezellig zijn. Maar als het bij hen uit de hand loopt, ontstaat er een illegale stampede van trekkers. Verkeer loopt vast, de supermarkt blijft leeg en er wordt (niet door een boer overigens) in paniek geschoten. Billy the Kid is back in town.

Ik was vroeger dol op westerns, vanwege de paarden en er was altijd iemand met een revolver die aan de goede kant stond. Paarden zijn nog altijd favoriet, maar dat schieten kan natuurlijk niet. Het Wilde Westen is geschiedenis. Afgelopen. The End. Ik wil rustig in mijn tentje kunnen kruipen. Schieten laten we in een beschaafde wereld aan de Leeuwinnen over. Laten we hen gaan aanmoedigen! Voor vrede op aarde. Schiet hem erin meiden, recht in het doel van de Portugezen!

Carol Dohmen