Omgeving Kozakkenput tussen Zeist en Soesterberg uitermate geschikt voor de wolf

ZEIST / SOESTERBERG Of hij er nog rondzwerft is nog maar de vraag. De wolf die twee weken terug bij de Kozakkenput op de grens van Soesterberg en Zeist is gespot kan zomaar weer kilometers verderop in een ander gebied rondlopen. De wolf is immers een ‘trekker’.

Al lijkt het er sterk op, zelfs kenners hebben aan de hand van de videobeelden die van het dier zijn gemaakt echter niet met zekerheid kunnen zeggen dat het inderdaad om een wolf gaat. Het zou een uit de kluiten gewassen hond kunnen zijn.

Nadat de wolf vanuit Duitsland voor het eerst in Nederland opdook, is het dier behalve vooral in het noorden en op de Veluwe op veel meer plaatsen in het land gespot. Als het bij de kozakkenput gespotte dier inderdaad een wolf is, wat het best vastgesteld kan worden door dna uit zijn vaste ontlasting, betekent dit niet dat het zich op de Utrechtse Heuvelrug vestigt. Het kan ook om een zwerfdier zijn gegaan.

OPGERUKT

De wolf is opgerukt uit Duitsland. Daar hebben zich enkele uit Polen afkomstige roedels gevormd. Het is vrijwel zeker dat wolven uit die roedels ook hier rondlopen. Officieel werd in 1869 in ons land de laatste wolf gezien. In zijn boek ‘De geschiedenis van Soesterberg en directe omgeving tot de 20e eeuw’ haalt Jan de Mos het verhaal aan dat drie schaapherders in 1601 bij Soesterberg de laatste wolf in het gebied vingen.

PREMIES

Dat wil niet zeggen dat de wolf toen uit de provincie is verdwenen. Uit een kasboek van de burgemeester van Baarn uit 1612 blijkt dat er in dat jaar nog wolvenjachten werden gehouden in het gebied. Er waren flinke premies beschikbaar voor de jagers, tot 100 gulden voor een reu en 120 gulden voor een wijfjeswolf. Ook de molenaars op de route van de drijfjacht konden op een beloning rekenen. Zij moesten dan op hun molen uitkijken en door gebaren aangeven waar zij eventueel een vluchtende wolf ontdekten.

Vast staat echter dat later in de zeventiende eeuw nog sprake is geweest van een wolvenplaag. De regio werd als het ware overspoeld door wolven. Ze verscholen zich in het kreupelhout in het gebied van de Utrechtse Heuvelrug. Omdat het er blijkbaar nogal veel waren, besloot men de dieren uit te roeien. Maar alleen een massale medewerking maakte een wolvenjacht mogelijk. Men moest ze uit hun schuilhoeken opjagen en naar een bepaald punt drijven, waar de jagers de wolven opwachtten om ze naar de andere wereld te helpen.

GESCHIKT

Dat zal nu niet meer gebeuren, zou de wolf zich definitief op de Utrechtse Heuvelrug vestigen. De omgeving van de Kozakkenput nabij Kamp van Zeist is daarvoor uitermate geschikt. De put ligt in een natuurgebied met een begroeiing waarin de wolf zich best thuis zou kunnen voelen. De diepe uitgraving is er onderdeel van, als restant van de dertig putten die begin 1800 door de ruim 20.000 hier oefenende Franse troepen gegraven zijn om bij het grondwater te komen. De Kozakkenput kreeg in 1813 deze naam toen na de verdrijving van Napoleon een bataljon Kozakken van het Russische leger er bivakkeerde.