Onthulling ‘4 mei’ gedicht in Walkartpark in Zeist

ZEIST Wethouder Marcel Fluitman heeft dinsdagmiddag 3 mei samen met Ries Velema een plaquette onthuld in het Walkartpark waarop het gedicht ‘4 mei’ van stadsdichter Diet Groothuis is te lezen. 

Ries Velema is de kleinzoon van de familie Van Riessen die tijdens de Tweede Wereldoorlog in hun huis ‘Bene Sita’ aan de Montaubanlaan joden verborgen op zolder. Ries Velema woonde vanaf zijn achtste (vanaf 1965) met zijn ouders en twee broers en drie zussen in Bene Sita. Zijn moeder Heintje van Riessen heeft daar ook als kind gewoond en de onderduikers daar ook meegemaakt. Na het overlijden van zijn moeder, in 2019, is het huis verkocht. Er worden zes appartementen in gerealiseerd, maar het ‘onderduikhol’ blijft intact. 

In het gedicht ‘4 mei’ noemt Diet deze familie ook. Ze schreef dit gedicht in 2019 op verzoek van het ‘4 en 5 mei Comité Zeist’ en droeg dat dat jaar ook voor bij de 4 mei-herdenking in het Walkartpark. Daarna ontstond het idee om dit gedicht een vaste plaats te geven in het Walkartpark, waar de monumenten staan die de slachtoffers van oorlogen herdenken.

Dit is het gedicht:

4 mei

De dag begint met een explosie
van gezang van merels, mussen, spreeuwen.

Blij tot op het bot fiets ik de wereld in.

Ze zijn er nog
de sporen uit die tijd,
zwijgzaam als een wolk.

De nooit meer uitgeklopte dekens
van wie zich verstopten bij Van Riessen,
hun DNA is wat er rest.

De Schmeissers
die niet ingeleverd werden,
te veel herinnering.

Misschien vind je een bomscherf
pal onder je voeten. Aarde is geduldig,
draagt, bewaart wat we haar ook geven.

Niks veranderd.
Mensen uit kapot geschoten huizen,
kinderen met lege maag naar school
en gaten in hun schoenen, toen en nu.

Veel veranderd.
Tandvleesbloedend lange, bandeloze tochten
naar de boer voor melk en kool hoeft niet meer.
We klikken wat en hop! een busje brengt het thuis.

Tulpenbollen kunnen in de tuin,
we hebben chips, kroketten,
snoeptomaten, chocola.

Vliegtuigherrie, nou oké,
die haalt ons uit de slaap
maar hee, we kunnen rustig blijven liggen.

Wat zeg je, vechten aangeboren?
Wellicht beginnen met: groet ik ja
of nee op straat.

Diet Groothuis
Stadsdichter Zeist