Diamanten paar Henny en Cor Logt 60 jaar samen op de Bothalaan

ZEIST Henny was met haar zus aan het roeien in de Slotvijver. Cor wandelde er met een vriend langs en gooide ondertussen grote keien in het water. Eén kwam vlakbij de boot terecht. Henny was drijfnat. Dát was de eerste keer dat Cor en Henny Logt elkaar ontmoetten. Ze zijn nu 88 en 84, en zestig jaar getrouwd.

De tweede keer dat Henny en Cor elkaar zagen, was op gym. Cor was voorturner bij BATO, Henny ging op les. ,,Ik herkende hem ergens van en vroeg of we elkaar eerder hadden gezien. Toen hij ontkende heb ik het erbij gelaten, maar later heeft hij opgebiecht dat hij die stenengooier was.’’ 

PIEPJONG Het piepjonge paar kreeg verkering; hij was 19 en zij nog maar 15. ,,Niemand had gedacht we na zijn diensttijd nog bij elkaar zouden zijn, maar het gebeurde wel.’’ Cor moest in militaire dienst en diende anderhalf jaar in Nieuw Guinea bij de mariniers. Terug in Zeist verloofde het stel zich. 

EIGEN MENSEN Henny werkte intussen bij de Gereformeerde gezinszorg. ,,Tot in mijn trouwen fietste ik als gezinsverzorgster naar gezinnen in Zeist, Bunnik en Soesterberg. Als er griep heerste, vielen we in voor collega’s van andere gezindten, maar anders hield je je bij je eigen mensen. Dat was zo in die tijd.’’ 

LOODGIETER Cor kon weer aan de slag bij loodgietersbedrijf Wisman waar hij als veertienjarige was begonnen en uiteindelijk meer dan vijftig jaar heeft gewerkt. ,,Mijn baas zei op zeker moment dat er een huis te koop stond aan de Bothalaan, voor 15.000 gulden. De bewoonster verhuisde naar Amandelhof, dat was toen net nieuw gebouwd. Ik kon het kopen en heb het zelf opgeknapt. We wonen er nog steeds.’’

WITTEBROODSWEKEN De trouwdag was op 23 november 1962. ,,Op die dag begon het te vriezen en dat bleef zo tot eind februari. De wittebroodsweken hebben we op de schaats doorgebracht,’’ weet mevrouw. Allebei waren ze actief; samen gingen ze vaak zwemmen, ze deden aan stijldansen. Mevrouw is 25 jaar lid geweest van de wandkledenclub.

DANKBAAR Ze kregen een zoon en een dochter. De zoon kreeg twee zonen, de dochter twee dochters. ,,De kleinkinderen komen net als de kinderen heel graag hier. We vragen ons vaak af: waar hebben we het aan verdiend, dat we het zo goed hebben.’’ Haar man sluit zich daarbij aan. ,,We zijn er heel blij mee, dat het gaat zoals het gaat en dat we elkaar nog hebben.’’