Cor Griffioen viert bijzonder feestje

BOSCH EN DUIN De huiskamer op afdeling Bieslook is versierd met slingers en ballonnen en op tafel staat slagroomtaart. Cor Griffioen (90) woont namelijk 25 jaar in De Wijngaard. Is dat eigenlijk wel reden om een feestje te vieren? ,,Zeker,’’ zegt de jubilaris. ,,Ik heb hier een heel goed kosthuis.’’

Toen Griffioen 65 was, raakte hij na een beroerte halfzijdig verlamd. Met zijn enorme doorzettingsvermogen en groot gevoel voor humor houdt hij zich knap staande, ondanks ongemak en volledige afhankelijkheid. In smeuïg Amsterdams vertelt hij honderduit over de tijd dat hij nog bij busmaatschappij NBM werkte. ,,Ik was elektricien en onderhoudsmonteur op het oude busstation aan het eind van de Slotlaan, waar ook Van Gend & Loos zat. Dat heb ik 37 jaar gedaan, net drie jaar te kort om een maandsalaris extra te krijgen.’’ 

MOEILIJKE PERIODE Eenmaal getrouwd woonde hij in verschillende Zeister wijken, het laatst in Nijenheim. Kort na zijn pensioen kwam hij, na een periode in het ziekenhuis, terecht in De Wijngaard. ,,In het begin kwam mijn vrouw elke elke dag op de fiets uit Zeist-west naar Bosch en Duin om me te bezoeken.’’ Hij vond het moeilijk toen zijn vrouw ouder werd en eerst verhuisde naar De Grote Koppel en later in Amandelhof terechtkwam en hij vooral telefonisch contact met haar onderhield. Toen zijn vrouw in 2013 overleed, wist hij dat hij zich om haar geen zorgen meer hoefde te maken en vond hij het leven weer wat lichter.

GOED CONTACT Met de vijf kinderen, de kleinkinderen en de vijf achterkleinkinderen heeft hij goed contact. Als hoofd van het gezin informeert hij belangstellend naar ieders wel en wee en weet hij ook zijn vijf kinderen onderling op de hoogte te houden van wat er in hun gezinnen gebeurt. 

KERKDIENST OP TV Hoe hij zijn dagen verder vult? ,,Fietsen op de hometrainer, vandaag heb ik weer twaalf kilometer gedaan.’’ Elke woensdag bakt hij koekjes of gebak op de inloop en elke zondagmorgen en zaterdagavond volgt hij de kerkdienst van de Evangelische Broedergemeente op tv.

GOED GEHEUGEN In de huiskamer vertelt hij zijn buren graag verhalen van vroeger, toen hij bij treinstremmingen uit de werkplaats moest komen om de passagiers met bussen naar hun bestemming te rijden, of extra diensten draaide als inval-buschauffeur. Oudste dochter Joke: ,,We waren met de wandelsportvereniging ergens naar toe gebracht met een bus en die had pech. Toen kwam er een andere bus ons ophalen, met mijn vader achter het stuur. Ik was hartstikke trots.’’ Haar vader weet zelfs nog in welk jaar dat voorval plaatsvond. ,,Mijn geheugen is gelukkig in orde, ik weet alles nog.’’