Frits de Groot geniet als arbiter

ZEIST Frits de Groot (75) is al 37 jaar scheidsrechter in het amateurvoetbal. Zolang de Zeistenaar het naar zijn zin heeft, blijft hij dat doen. ,,Als ik fluit, ben ik alles kwijt.”

door Stan Bos

Frits de Groot was onlangs bij zijn vertrouwde brillenzaak toen de medewerker hem naar zijn geboortedatum vroeg. Toen De Groot aangaf van 1947 te zijn, keek de man hem aan alsof hij het in Keulen horen donderen. Boven de zeventig, dat kon niet waar zijn. ,,Als ik bij voetbalclubs ben, komen de gastvrouwen vaak naar me toe: ‘Mag ik vragen hoe oud u bent’? De Groot ziet het als een compliment. ,,Tegenwoordig worden we niet ouder, maar blijven we steeds langer jong.”

BESCHEIDEN Dus dartelt De Groot nog steeds wekelijks over de amateurvoetbalvelden om wedstrijden van eerste teams in goede banen te leiden. Op een bescheiden niveau weliswaar, maar dat maakt hem niet uit. Sinds 1985 is hij wedstrijdbevoegd. 

TROTS De Groot toont trots het certificaat. ,,Ik was directeur van basisschool De Regenboog. Daar was een aannemersbedrijf aan het werk met timmerman Huib Gaasbeek. Voetballen mocht ik niet meer vanwege een lichte evenwichtsstoornis. Huib zei: ‘Is scheidsrechter niks voor je’?”

INTERESSE De Groot was wel geïnteresseerd en ging bij de plaatselijke scheidsrechtersvereniging trainen onder Jan van Walsum. Op school leidde dat tot ironische reacties. ,,Eén collega zei: ‘Hier op school ben je de baas en nu wil je dat in je vrije tijd ook op het veld zijn’. Uiteindelijk klom ik op tot de tweede klasse. Dat vond ik prima. Het was nog de tijd dat een rapporteur zes keer per seizoen kwam kijken en in een lange regenjas achter een dikke boom ging staan, zodat je ‘m niet zag. In die tijd kreeg ik nogal eens te horen dat ik te lang in de aanval bleef hangen.”

VUURWERK Bijzondere wedstrijden staan de Zeistenaar zeker bij. Zoals de Soester derby Hees - SEC, waar beide ploegen met vuurwerk werden onthaald en er veel publiek was. De Groot herinnert zich een bijzondere jeugdwedstrijd die hij floot. ,,Dat was nog voor de internettijd. Nu kun je alles eenvoudig opzoeken en bereid ik me op die manier voor, maar toen ik daar aankwam, stond de parkeerplaats helemaal vol. Had ik helemaal niet meegekregen dat het een kampioenswedstrijd was. Rondom het veld stond het helemaal vol, heel bijzonder.”

INTERACTIE Plezier en gezondheid zijn de belangrijkste redenen waarom De Groot wekelijks zijn wedstrijden blijft blazen. ,,Mijn zoon Sebastiaan vraagt dan gekscherend of die andere 22 er ook plezier aan beleven. Het grote voordeel: als ik fluit, ben ik alles kwijt, ook als ik in de week voor de wedstrijd druk ben geweest of problemen heb gehad. En de interactie met de spelers is goed. Ik zeg altijd: duidelijkheid hoeft niet lelijk te zijn, maar het schept wel duidelijkheid.”

’NIJHUISJE’ De Groot houdt van mannelijk voetbal. ,,Ik ben een Nijhuisje, laat graag voetballen.” Hoelang hij nog blijft fluiten, weet hij niet. ,,Bij FC Driebergen kom ik Hans van Vugt altijd tegen. Die geeft na afloop zijn mening over de spelers, maar ook over de scheidsrechter. Als hij tegen me zou zeggen dat ik moet stoppen, dan stop ik meteen, maar voorlopig dus niet.”