Dohmen draaft door: Tellen

Gewapend met verrekijker, blocnote en pen installeerde ik me afgelopen weekend aan de keukentafel voor de Nationale Tuinvogeltelling. Vanaf die plek heb ik goed zicht op onze rommelige tuin, waar ik al weken in de weer was met vogels voeren. Ik was ongemerkt in de marketing-fuik van de Vogelbescherming gezwommen: een gratis cursus vogelen en voor je het weet, bestel je een enorme doos vetbollen, pinda’s en zaden!

Het idee van de telling is simpel. Zoveel mogelijk mensen turven een half uurtje vogels in hun tuin en geven de score door. Het is geen wedstrijd wie de meeste vogels in zijn tuin ziet. Er gaat geen prijs naar degene die een superzeldzaam exemplaar tussen de tuinstoelen ziet scharrelen, zoals bijvoorbeeld de geelbrauwgors. Die leeft in Siberië en overwintert in China, maar streek afgelopen herfst ineens in Drenthe neer. Bij mij gingen acuut alle alarmbellen af!

SIBERIË

Drenthe ligt namelijk niet op de route Siberië-China. Dus was het wel een vogeltje? Of was een vliegende cyborg, voorzien van zo’n hitech chip uit onze Veldhovense chipsfabriek, die onze militaire geheimen kwam bespioneren? We leven in barre tijden en de oorlog in Oekraïne duurde op dat moment alweer acht maanden. En tijdens de Koude Oorlog lagen er in een donker, Drents bos een stuk of veertig atoombommen opgeslagen. Kleine, handige nucleaire granaten om op de tanks van de Sovjets te smijten, zodra die West-Duitsland zouden binnenvallen. Volgens mij kwam die zogenaamde vogel even koekeloeren of die krengen er nog lagen. Niks tuinvogeltelling!

Alle oplettende medeburgers ten spijt, niemand deelde mijn zorg. Zo ook niet Caroline van der Plas. Vorige week hoorde ik haar vol trots op de radio vertellen dat ze wegens veelvuldig spijbelen op haar 15de van school werd gestuurd. Ze had geen zin om onzinnige dingen te leren, zoals ‘weten waar Siberië ligt’. Nou, als er momenteel íets handig is om te weten, is het wel waar bloody Siberië ligt! Voor je het weet zitten wij ook midden in de oorlog en aangezien we  onze bommen en granaten aan de Oekraïners cadeau doen, is het voor de Russen straks een fluitje van een cent om Nederland binnen te vallen en krijgen we met onze grote mond allemaal een enkeltje Siberië. Met als enige troost dat die geelbrauwgors daar vaak te zien is. En hopelijk eetbaar blijkt.

Caroline zegt best zinnige dingen. Gezond verstand is een handige raadgever. Maar een aversie tegen kennis en metingen begrijp ik niet. Elf miljoen varkens en 98 miljoen kippen in een kikkerland is veel. Te veel, zegt mijn boerenverstand. De tuinvogels deden het een stuk rustiger aan. Slechts vier mussen, drie mezen, een roodborstje en een enkele merel pikten in dat halve uur aan het overvloedige voer. De rest hield zich schuil. Ze zijn bang dat de Russen komen.