Afbeelding
Ellen Teunissen

Dohmen draaft door: Geheim

23 mei 2023 om 11:17 Column

Het was allemaal uiterst geheim, maar inmiddels weet de hele wereld dat er voor 15 miljard aan goud ligt opgeslagen in het Cashcentrum van Zeist. Dat Cashcentrum is volgens de directeur nog beter beveiligd dan de EBI in Vught, waar de echt gevaarlijke boeven worden opgeborgen. Uit die EBI is nog nooit iemand ontsnapt, dus we kunnen er gerust op zijn dat ons goud niet wegloopt. Het is in Vught zo veilig, omdat het luchtruim daar regelmatig gesloten is. Dat geeft ons perspectief: dichthouden ons luchtruim, niks vierde route, wij bewaken hier het nationale goud ja!

Ik vind het alleen zo goedkoop klinken, Cashcentrum, ordinair zelfs. Nationale Schatkamer, de Groene Goudkluis, zelfs Schitterend Zeist lijken me alternatieven die meer eer doen aan een plek waar op onze nationale noodvoorraad wordt gepast. Nu is het net of we een casino in de bossen hebben geopend. Maar goed, het is een geruststellend idee dat wanneer we helemaal naar de Filistijnen gaan, er op eigen grondgebied een voorraad blinkende staven ligt om weer helemaal opnieuw te beginnen.

SCHAARSTE

Helemaal opnieuw beginnen, wie droomt daar niet van? Want hoewel we leven in een tijd van overvloed, dreigt aan alle kanten schaarste. Schoon water, bijen, personeel, vriendelijkheid en koekjes, juist de dingen die we niet kunnen missen, beginnen langzaam maar zeker op te raken. Afgelopen weekend zwierf ik met dochter en kleinzoon over de Veluwe. We streken neer op een niet al te druk terras. Op een bord stond de volgende tekst gekrijt: ‘Wegens personeelstekort is de keuken tussen 14.30 en 16.30 uur gesloten. Graag uw begrip, we doen echt ons best’. Het woordje ‘echt’ was twee keer onderstreept.

Het was 14.30 uur en terwijl de mensen aan onze buurtafel zich over de laatste pannenkoeken bogen, incasseerden wij het slechte nieuws. ‘Alleen iets te drinken’, aldus de dienstdoende dame. We rammelden van de honger, dus ik vroeg of we misschien een extra koekje bij de koffie mochten. Ze keek me aan alsof ik zojuist een oneerbaar voorstel had gedaan. ‘Koekje? Er zit een koekje bij de koffie’. Meer uitleg van mijn kant: slechte planning van ons, een dreumes, honger, alstublieft een extra koekje. Ze was onverbiddelijk: ‘Als u een tweede kopje koffie bestelt, krijgt u nog een koekje’. Ik bood aan om voor een tweede koekje te betalen, maar ‘ik zou niet weten wat ik daarvoor moet rekenen’.

Het vooruitzicht op koffie met één koekje hield ons op de been. En wat een geluk, we bleken een eigen noodvoorraad te hebben. Dochterlief viste een vergeten zak verkreukelde krentenbollen onder uit de luiertas. Goed beveiligd onder billendoekjes en reserve-rompertjes lag iets te eten! Het was trouwens lekkere koffie, daar hadden ze echt hun best op gedaan. De locatie van het terras houd ik maar geheim.

Carol Dohmen

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie