Juf Bernadette prikt als de school dicht is

ZEIST  Zij-instromer Bernadette Lange-Sleijffers (58) werkt sinds 2004 op de Damiaanschool in het centrum. Daarvoor was ze verpleegkundige in het Antonius Ziekenhuis. Geraakt door de corona-ellende ging ze met toestemming van de school tijdens de lockdowns tijdelijk terug naar de zorg.

Vrijdagmorgen werkte Bernadette voor de laatste keer in een verpleeghuis in Houten. De bloemen die ze kreeg als bedankje staan naast de dieren van papier-maché die ze maakt om haar leerlingen in groep 8 te inspireren. De basisscholen mogen weer open en ze bereidt zich goed voor. Ook tijdens de lockdown maakte ze even de overstap, terug naar de zorg.

Bernadette komt uit een zorgfamilie; vader en broer huisarts, moeder en zus net als zijzelf verpleegkundige. ,,Toen de pandemie uitbrak en de druk op de zorg toenam had ik een gesprek met mijn directeur of ik in het geval van lockdown mijn hulp mocht aanbieden in de zorg.’’ Dat mocht van hen, maar na achttien jaar in het onderwijs waren haar papieren niet meer geldig. ‘Handen voor de zorg’ zette haar niet in. 

Bij de GGD

Toen de vaccinatiecampagne startte, werkte ze een half jaar lang twee dagen per week, en in de schoolvakanties vaker, als prikker en vaccin-optrekker bij de GGD. In september van dit jaar is de capaciteit afgeschaald en was ze bij de GGD niet meer nodig. De Nationale Zorgreserve benaderde de docent uit Zeist. Ze zou immers inzetbaar zijn in de zorg voor werk waarbij een actuele BIG-registratie geen vereiste is, zoals het douchen en aankleden van mensen en het helpen bij eten en drinken. In de lockdown na 18 december was ze heel welkom bij een verpleeghuis in Houten. ,,Maandag gaan de scholen weer open en ga ik weer aan de slag in mijn reguliere baan. Onderwijs is ook prachtig en nooit saai!’’ 

Crisissituatie

 Als zich onverhoopt een volgende crisissituatie aandient en de scholen sluiten is Bernadette weer van de partij. Helemaal terug in de zorg zit er niet in. ,,Ik heb 22 jaar gewerkt in die sector, de helft van die tijd als unitleider en hoofdverpleegkundige. In het begin werkte is ‘s morgens mee en besteedde ik de middag aan managementtaken. Na een reorganisatie had ik niet meer direct met de patiënten te maken. Ik verloor het plezier in het werk en had altijd al de wens om de tweede helft van mijn werkende leven iets heel anders te gaan doen. In de avonduren heb ik de PABO gedaan. Best pittig; ik werkte nog in het ziekenhuis, liep een dag stage op school en daarnaast van 18.00 tot 22.00 uur naar school voor een HBO-plus opleiding. In het onderwijs heb je meer vrijheid en je hebt het voordeel van je vakanties. Als leidinggevende in de zorg zat ik vaak thuis nog roosters te maken en problemen op te lossen. Bovendien is het werk fysiek wat uitputtender dan lesgeven. Het is allebei leuk, maar ik blijf in het onderwijs.’’ 

Geen Moeder Teresa

Beide banen combineren en naast haar vier dagen op school een dag in de zorg ziet ze niet zitten. ‘’Ik ben Moeder Teresa niet, maar als de nood aan de man is, zou ik het zo weer doen.’’ 

Met haar verhaal wil ze anderen met een zorgverleden enthousiast maken voor de Nationale Zorgreserve. Zie: nationalezorgreserve.nl